Een andere benaming is bataat.

Een zoete aardappel is eigenlijk geen familie van de aardappel die wij kennen.

Er bestaan heel veel variëteiten van oranje naar paars, van zoet naar zoeter, van dunne pel naar taaie, je hebt er met wit vruchtvlees tot fel oranje. In de Blauwe Zone Okinawa is de zoetere imo een basisvoedsel.  Deze variant heeft een purperen pel met purper of oranje vruchtvlees. Bij ons zijn deze moeilijker verkrijgbaar dan onze oranje zoete aardappel. De imo heeft thans meer flavonoïden, carotenoïden en vitamine C.

 

Sommige soorten moeten ook langer koken dan de andere. De oranje soorten smaken wat naar pompoen.

Zoete aardappelen kan je koken, bakken en prakken maar hun echte smaak komt het meest tot hun recht als ze klaargemaakt worden in de schil in de oven. Als je ze bereidt in hun schil dan blijft de zoete smaak beter bewaard. Na het koken kan je ze nog makkelijk pellen.
Op de barbecue zijn ze verrukkelijk: schil ze, snijd ze in dikke plakken, smeer ze in met olie en gril ze een paar minuten aan beide kanten tot ze zacht zijn vanbinnen.
Als je ze wil prakken tot puree dan is dat nog lekkerder als je dit met kokosmelk doet en dan nog een vleugje kaneel toevoegt.

De voedingswaarde van een zoete aardappel is vergelijkbaar met onze gewone aardappel.