Het aantal mensen groeit, maar hiermee ook de eenzaamheid. We kennen zoveel luxe en comfort maar ook zoveel depressies, burn-outs en ongelukkige mensen. Wat schort er aan onze maatschappij?

Sinds de opkomst van de industrie zijn we harder en harder beginnen werken om meer en meer te kunnen kopen. De reclame van deze industrieën doet er telkens weer een schep bovenop omdat ze ons overtuigt dat we hun producten echt wel nodig hebben om erbij te kunnen horen. Want dat is immers wat mensen zo graag willen: erbij horen. Je moet toch immers die mooie auto, die laatste nieuwe smartphone, dat mooie huis hebben omdat de reclame je doet geloven dat dat net de dingen zijn die je gelukkig en succesvol maken. Die mooie auto waar je zo hard voor moet werken en hierdoor zo lang mee in de file moet staan. Dat mooie huis waar je veel te weinig bent omdat je altijd voor je werk weg bent. En hard werken moet ook om al de hobby’s van je kinderen die je veel te weinig ziet te bekostigen. Maar een belangrijke is om erbij te horen. Erbij horen wil zeggen verbondenheid en dat is net wat we missen omdat we denken dat we zoveel dingen moeten hebben.

In de Blauwe Zones trappen de mensen hier niet in. Zij moeten geen achtste paar schoenen omdat je er toch maar één tegelijk kan dragen. Zij maken zich niet druk om de kleding die iemand draagt of omdat de nagels niet gelakt zijn. Zij zien de mensen om wie ze zijn en niet om wat ze dragen. Hun auto is een vervoersmiddel en geen statussymbool.
Zij maken tijd voor elkaar ook al hebben ze geen tijd. 
Zij hebben ook hun zorgen, maar ze maken zich geen zorgen.
Zij hebben de kunst behouden om dicht bij de natuur te blijven en leven volgens het ritme van de seizoenen, eten wat het land hen biedt, met veel respect. Ze proeven elke hap die ze eten omdat ze erbij stilstaan dat elke hap een keuze is en weten waar die vandaan komt.

Kun jij hier iets van leren?
Waarom doe je wat je doet? Durf jij je de vraag stellen of je echt gelukkig bent in wat je doet en hoe je leeft? Volgens studies maakt het niet gelukkig als men vooral dingen voor zichzelf neemt. Het maakt veel gelukkiger als je je zinvol kan maken en iets kan teruggeven voor deze wereld. Hoe wil je later herinnerd worden? Als iemand met veel bezittingen of als een warm persoon die veel indrukken nagelaten heeft?

Voel jij je niet gelukkig in de huidige situatie zoek dan naar de oorzaak. Heb je het te druk met je job en daardoor te weinig tijd voor jezelf en je relaties, zoek dan een andere job. Soms moet je een stap terug op de financiële ladder maar krijg je er drie terug op geluksvlak. Het is een kwestie van prioriteiten stellen.

Blijf je in de stresssituatie leven dan heb je veel kans dat ook jij op je veertigste je eerste chronische aandoening krijgt. Maar met een pilletje kan je wel weer verder, denk je dan. Een paar jaar later volgt dan de volgende aandoening.

Had de Dalai Lama gelijk met zijn uitspraak? ‘We offeren onze gezondheid op door alsmaar rijker te willen worden en nadien offeren we ons geld op om weer gezond te worden.’

Hoe meer we verdienen hoe meer we willen bezitten en hoe meer geld we willen. Maar ook hoe ontevredener we worden omdat we telkens meer willen. En ook hoe angstiger omdat we niet willen verliezen wat we al hebben.