Jezelf graag zien?

Iemand die ooit de Nobelprijs voor de Vredes won kan je toch wel een wijs persoon noemen. Zo was de Dalai Lama gechoqueerd toen hij vernam dat er in het westen zoveel mensen psychologische hulp zoeken omdat ze zichzelf helemaal niet graag zien. Wij noemen dit een negatief zelfbeeld hebben.
Dit terwijl het in de boeddhistische religie een basisprincipe is. Hij zegt dat als je jezelf niet graag ziet dit een teken is dat je te veel met jezelf bezig bent. Je moet perfect zijn in alles want wat gaan anderen anders wel niet van je vinden? Je moet altijd uitblinken, feilloos zijn, je moet altijd beter presteren en je bent nooit tevreden want het kan altijd nog wel beter. En je bent wel zo moe omdat je niet luistert naar je lichaam als je nood hebt aan rust, want rust is iets voor zwakkelingen. Jij hebt wel wat beters te doen dan rusten. Deze mensen beschouwen zich als een stuk van een machine in plaats van een mens.

De Dalai Lama beweert dat je goed voor je eigen lichaam moet zorgen zodanig dat het sterk genoeg is om ook voor anderen te zorgen. Dit laatste geeft je zoveel vreugde dat het zelfs bepaalde stoffen in je lichaam afscheidt die gezond zijn. Het geeft je ook afleiding van je eigen ik. Mensen zijn gelukkiger als ze leven met het besef dat ze later iets voor anderen betekend hebben dan dat ze herinnerd zullen worden als iemand die altijd met zichzelf bezig was. Perfectionisme of een laag zelfbeeld is immers niet enkel door jezelf voelbaar maar het is ook zichtbaar voor anderen.

Hij zegt ook dat de eerste stap naar jezelf graag zien is dat je moet aanvaarden dat je ook maar een mens bent met kwetsbaarheden en onvolmaaktheden. Dat maakt je immers mens. Het gaat makkelijker als je de nodige dosis zelfspot aan boord kan leggen. Lach met je eigen afwijkingen en stommiteiten. Dat maakt het leven veel aangenamer en makkelijker.

In het westen is de maatschappij zo gegroeid dat we er goed moeten uitzien, dat we goed moeten presteren, dat we het moeten maken in het leven. Dat is het westen. Zowat overal elders in de wereld zijn deze dingen helemaal niet belangrijk. Er wordt beseft dat het leven is zoals het is en dat het niet altijd loopt zoals het gepland was.